O δρόμος για την ισοπέδωση των μισθών του ιδιωτικού τομέα έως 50% -ή και περισσότερο- εις βάρος των 2,1 εκατ. εργαζομένων του ανοίγει, και μάλιστα αναδρομικά από τις 14 Φεβρουαρίου 2012, με την πράξη νομοθετικού περιεχομένου την οποία ενέκριναν τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου, χθες, προωθώντας την άμεση εφαρμογή των μέτρων-καρμανιόλα του Μνημονίου
2. Ταυτόχρονα, καταργείται η «μονιμότητα» περισσότερων από 200.000 απασχολουμένων στις πρώην ΔΕΚΟ, στις συγκοινωνίες, στις τράπεζες, στις εταιρίες των ΟΤΑ και γενικότερα σε οποιαδήποτε επιχείρηση υπάγεται ή είχε ενταχθεί οποτεδήποτε (!) κατά το παρελθόν στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
Στην… πρέσα
Σύμφωνα με την πράξη νομοθετικού περιεχομένου (μέσω της οποίας οι αμοιβές του ιδιωτικού τομέα «επιστρέφουν» στα ονομαστικά επίπεδα των αρχών της δεκαετίας του 2000), αναδρομικά από τις 14 Φεβρουαρίου ’12 και μέχρι την ολοκλήρωση του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής (τουλάχιστον μέχρι το τέλος του 2015) τα κατώτατα διαμορφωμένα όρια μισθών και ημερομισθίων της ισχύουσας Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) περικόπτονται κατά 22%. Από την ίδια ημερομηνία συρρικνώνονται κατά 32% και οι ελάχιστες αμοιβές της ΕΓΣΣΕ τόσο για νέους, ηλικίας κάτω των 25 ετών, όσο και για όσους βρίσκονται σε καθεστώς μαθητείας.
Αυτό σημαίνει ότι οι περισσότεροι από 250.000 εργαζόμενοι της χώρας, οι οποίοι ήδη αμείβονται με βάση την ΕΓΣΣΕ, δύνανται να πάρουν μειωμένο μισθό από τα τέλη του τρέχοντος μήνα, εφόσον οι εργοδότες τους κάνουν χρήση του δικαιώματος το οποίο τους δίνει, πλέον, ο νόμος. Για παράδειγμα, ένας απασχολούμενος, άγαμος, χωρίς προϋπηρεσία, ο οποίος παίρνει 751,3 ευρώ το μήνα μικτά, αφού οι περικοπές ισχύουν αναδρομικά από τις 14 Φεβρουαρίου, σήμερα ή το αργότερο αύριο θα πάρει μόλις 648 ευρώ, μικτά, εάν η επιχείρηση στην οποία δουλεύει υιοθετήσει άμεσα τα νέα μέτρα. Από τον επόμενο μήνα και μετά ο κατώτατος μισθός του θα δύναται να μειωθεί έως τα 586 ευρώ το μήνα, μικτά (μετά την πλήρη εφαρμογή της περικοπής του 22%).
«Βόμβα» στις συμβάσεις
Επίσης, με την πράξη νομοθετικού περιεχομένου επέρχονται οι εξής αλλαγές επί των κλαδικών, και γενικότερα των συλλογικών, συμβάσεων εργασίας:
1 Οι Συλλογικές Συμβάσεις θα συνάπτονται εφεξής για ορισμένο χρόνο ισχύος, η διάρκεια του οποίου δεν μπορεί να είναι μικρότερη από ένα έτος, ενώ δεν μπορεί να υπερβαίνει τα τρία έτη.
2 Συλλογικές Συμβάσεις που βρίσκονται σε ισχύ, ήδη 24 μήνες μέχρι τη 14η Φεβρουαρίου, λήγουν τη συγκεκριμένη ημερομηνία.
3 Συλλογικές Συμβάσεις που τη 14η Φεβρουαρίου ’12 βρίσκονταν σε ισχύ για χρονικό διάστημα μικρότερο των 24 μηνών, λήγουν με τη συμπλήρωση 3 ετών από την ημερομηνία έναρξης ισχύος τους (εκτός και αν καταγγελθούν νωρίτερα).
4 Οι κανονιστικοί όροι Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, που θα λήξει ή καταγγελθεί, εξακολουθούν να ισχύουν επί ένα τρίμηνο από τη λήξη τους. Επίσης, κανονιστικοί όροι Συλλογικής Σύμβασης που ήδη έχει λήξει ή καταγγελθεί ισχύουν για ένα τρίμηνο (από τις 14 Φεβρουαρίου και μετά). Με την πάροδο του τριμήνου και εφόσον στο μεταξύ δεν έχει συναφθεί νέα Συλλογική Σύμβαση, χωρίς να απαιτείται σύμφωνη γνώμη των εργαζομένων, εξακολουθούν να ισχύουν μόνο όσοι αφορούν στο βασικό μισθό και στα επιδόματα ωρίμανσης, τέκνων, σπουδών και επικινδύνου εργασίας – ΒΑΕ (εφόσον, φυσικά, αυτά προβλέπονταν στις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας που έληξαν ή καταγγέλθηκαν). Αυτό σημαίνει ότι το επίδομα γάμου και μια σειρά περίπου 60 παροχών, ανά τους κλάδους της ελληνικής οικονομίας, σταματούν να υφίστανται.
Οι νέοι μισθοί (αυτοί που θα περιοριστούν μετά το τρίμηνο στο βασικό και τα 4 επιδόματα) θα διατηρηθούν για τους 1,9 εκατ. εργαζομένους του ιδιωτικού τομέα… έως ότου αντικατασταθούν από μια νέα συλλογική ή τροποποιημένη ατομική σύμβαση, η οποία θα δύναται να μειώνει μια αμοιβή μέχρι και τα νέα, κατά 22% «ψαλιδισμένα» κατώτατα όρια της ΕΓΣΣΕ (από την εξέλιξη αυτή θα επέλθουν μειώσεις ακόμη και πάνω από 50%). Μάλιστα, το ίδιο πλαίσιο ισχύει εφεξής και για Διαιτητικές Αποφάσεις.
Ακόμη, από τις 14 Φεβρουαρίου και μέχρι το ποσοστό της ανεργίας να διαμορφωθεί κάτω από το 10%, αναστέλλεται η ισχύς διατάξεων νόμων, κανονιστικών πράξεων, Συλλογικών Συμβάσεων ή Διαιτητικών Αποφάσεων, οι οποίες προβλέπουν αυξήσεις μισθών ή ημερομισθίων, περιλαμβανομένων και εκείνων περί υπηρεσιακών ωριμάνσεων, με μόνη προϋπόθεση την πάροδο συγκεκριμένου χρόνου εργασίας.
Διαιτησία τέλος…
Αναδρομικά από τις 14 Φεβρουαρίου του 2012 η προσφυγή στη Διαιτησία θα γίνεται αποκλειστικά με κοινή συμφωνία των μερών. Αρα, είναι ευκόλως εννοούμενο ότι από εδώ και στο εξής σχεδόν καμιά απόφαση δεν θα οδηγείται στον Οργανισμό Μεσολάβησης Διαιτησίας. Προσφυγές που έχουν κατατεθεί στον ΟΜΕΔ και μέχρι σήμερα δεν έχει εκδοθεί διαιτητική απόφαση, αν έχουν φτάσει στη διαιτησία μονομερώς μπαίνουν στο αρχείο!
Πάτημα» για απολύσεις στον ευρύτερο δημόσιο τομέα
Με βάση την πράξη νομοθετικού περιεχομένου, την οποία ενέκριναν χθες τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου, αναδρομικά από τις 14 Φεβρουαρίου 2012 συμβάσεις εργασίας εργαζομένων που προβλέπεται να λήγουν με τη συμπλήρωση ορίου ηλικίας ή με τη συμπλήρωση των προϋποθέσεων συνταξιοδότησης, «νοούνται ως συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου. Οι διατάξεις αυτές εφαρμόζονται και σε επιχειρήσεις ή οργανισμούς που υπάγονται ή είχαν υπαχθεί κατά το παρελθόν στον ευρύτερο δημόσιο τομέα».
Επίσης, από τις 14 Φεβρουαρίου ’12 «διατάξεις νόμων ή κανονιστικών αποφάσεων και όροι Συλλογικών Συμβάσεων και Διαιτητικών Αποφάσεων, Κανονισμών Εργασίας, Οργανισμών Προσωπικού και αποφάσεων διοίκησης επιχειρήσεων που θεσπίζουν όρους που υποκρύπτουν μονιμότητα ή ρήτρες μονιμότητας ή/και προβλέπουν την εφαρμογή, αναλογική ή ευθεία, διατάξεων του Κώδικα περί Δημοσίων Υπαλλήλων, καταργούνται. Οι διατάξεις εφαρμόζονται και σε επιχειρήσεις, εταιρίες ή οργανισμούς που υπάγονται ή είχαν υπαχθεί οποτεδήποτε κατά το παρελθόν στον ευρύτερο δημόσιο τομέα»
Με βάση τις ερμηνείες που προκύπτουν από την πρώτη ανάλυση αυτών των διατάξεων, διαφαίνεται ότι αίρεται η λεγόμενη «μονιμότητα» όλων όσοι εργάζονται σε πρώην ΔΕΚΟ, τράπεζες, επιχειρήσεις ΟΤΑ, στις μεταφορές και στις συγκοινωνίες και, γενικότερα, σε οποιαδήποτε εταιρία ή οργανισμό έχει -ή είχε (!)- υπαχθεί στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
Από σήμερα κιόλας, οι εργαζόμενοι αυτοί δύνανται να απολυθούν όπως και ο οποιοσδήποτε απασχολούμενος στον ιδιωτικό τομέα.
2. Ταυτόχρονα, καταργείται η «μονιμότητα» περισσότερων από 200.000 απασχολουμένων στις πρώην ΔΕΚΟ, στις συγκοινωνίες, στις τράπεζες, στις εταιρίες των ΟΤΑ και γενικότερα σε οποιαδήποτε επιχείρηση υπάγεται ή είχε ενταχθεί οποτεδήποτε (!) κατά το παρελθόν στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
Στην… πρέσα
Σύμφωνα με την πράξη νομοθετικού περιεχομένου (μέσω της οποίας οι αμοιβές του ιδιωτικού τομέα «επιστρέφουν» στα ονομαστικά επίπεδα των αρχών της δεκαετίας του 2000), αναδρομικά από τις 14 Φεβρουαρίου ’12 και μέχρι την ολοκλήρωση του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής (τουλάχιστον μέχρι το τέλος του 2015) τα κατώτατα διαμορφωμένα όρια μισθών και ημερομισθίων της ισχύουσας Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) περικόπτονται κατά 22%. Από την ίδια ημερομηνία συρρικνώνονται κατά 32% και οι ελάχιστες αμοιβές της ΕΓΣΣΕ τόσο για νέους, ηλικίας κάτω των 25 ετών, όσο και για όσους βρίσκονται σε καθεστώς μαθητείας.
Αυτό σημαίνει ότι οι περισσότεροι από 250.000 εργαζόμενοι της χώρας, οι οποίοι ήδη αμείβονται με βάση την ΕΓΣΣΕ, δύνανται να πάρουν μειωμένο μισθό από τα τέλη του τρέχοντος μήνα, εφόσον οι εργοδότες τους κάνουν χρήση του δικαιώματος το οποίο τους δίνει, πλέον, ο νόμος. Για παράδειγμα, ένας απασχολούμενος, άγαμος, χωρίς προϋπηρεσία, ο οποίος παίρνει 751,3 ευρώ το μήνα μικτά, αφού οι περικοπές ισχύουν αναδρομικά από τις 14 Φεβρουαρίου, σήμερα ή το αργότερο αύριο θα πάρει μόλις 648 ευρώ, μικτά, εάν η επιχείρηση στην οποία δουλεύει υιοθετήσει άμεσα τα νέα μέτρα. Από τον επόμενο μήνα και μετά ο κατώτατος μισθός του θα δύναται να μειωθεί έως τα 586 ευρώ το μήνα, μικτά (μετά την πλήρη εφαρμογή της περικοπής του 22%).
«Βόμβα» στις συμβάσεις
Επίσης, με την πράξη νομοθετικού περιεχομένου επέρχονται οι εξής αλλαγές επί των κλαδικών, και γενικότερα των συλλογικών, συμβάσεων εργασίας:
1 Οι Συλλογικές Συμβάσεις θα συνάπτονται εφεξής για ορισμένο χρόνο ισχύος, η διάρκεια του οποίου δεν μπορεί να είναι μικρότερη από ένα έτος, ενώ δεν μπορεί να υπερβαίνει τα τρία έτη.
2 Συλλογικές Συμβάσεις που βρίσκονται σε ισχύ, ήδη 24 μήνες μέχρι τη 14η Φεβρουαρίου, λήγουν τη συγκεκριμένη ημερομηνία.
3 Συλλογικές Συμβάσεις που τη 14η Φεβρουαρίου ’12 βρίσκονταν σε ισχύ για χρονικό διάστημα μικρότερο των 24 μηνών, λήγουν με τη συμπλήρωση 3 ετών από την ημερομηνία έναρξης ισχύος τους (εκτός και αν καταγγελθούν νωρίτερα).
4 Οι κανονιστικοί όροι Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, που θα λήξει ή καταγγελθεί, εξακολουθούν να ισχύουν επί ένα τρίμηνο από τη λήξη τους. Επίσης, κανονιστικοί όροι Συλλογικής Σύμβασης που ήδη έχει λήξει ή καταγγελθεί ισχύουν για ένα τρίμηνο (από τις 14 Φεβρουαρίου και μετά). Με την πάροδο του τριμήνου και εφόσον στο μεταξύ δεν έχει συναφθεί νέα Συλλογική Σύμβαση, χωρίς να απαιτείται σύμφωνη γνώμη των εργαζομένων, εξακολουθούν να ισχύουν μόνο όσοι αφορούν στο βασικό μισθό και στα επιδόματα ωρίμανσης, τέκνων, σπουδών και επικινδύνου εργασίας – ΒΑΕ (εφόσον, φυσικά, αυτά προβλέπονταν στις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας που έληξαν ή καταγγέλθηκαν). Αυτό σημαίνει ότι το επίδομα γάμου και μια σειρά περίπου 60 παροχών, ανά τους κλάδους της ελληνικής οικονομίας, σταματούν να υφίστανται.
Οι νέοι μισθοί (αυτοί που θα περιοριστούν μετά το τρίμηνο στο βασικό και τα 4 επιδόματα) θα διατηρηθούν για τους 1,9 εκατ. εργαζομένους του ιδιωτικού τομέα… έως ότου αντικατασταθούν από μια νέα συλλογική ή τροποποιημένη ατομική σύμβαση, η οποία θα δύναται να μειώνει μια αμοιβή μέχρι και τα νέα, κατά 22% «ψαλιδισμένα» κατώτατα όρια της ΕΓΣΣΕ (από την εξέλιξη αυτή θα επέλθουν μειώσεις ακόμη και πάνω από 50%). Μάλιστα, το ίδιο πλαίσιο ισχύει εφεξής και για Διαιτητικές Αποφάσεις.
Ακόμη, από τις 14 Φεβρουαρίου και μέχρι το ποσοστό της ανεργίας να διαμορφωθεί κάτω από το 10%, αναστέλλεται η ισχύς διατάξεων νόμων, κανονιστικών πράξεων, Συλλογικών Συμβάσεων ή Διαιτητικών Αποφάσεων, οι οποίες προβλέπουν αυξήσεις μισθών ή ημερομισθίων, περιλαμβανομένων και εκείνων περί υπηρεσιακών ωριμάνσεων, με μόνη προϋπόθεση την πάροδο συγκεκριμένου χρόνου εργασίας.
Διαιτησία τέλος…
Αναδρομικά από τις 14 Φεβρουαρίου του 2012 η προσφυγή στη Διαιτησία θα γίνεται αποκλειστικά με κοινή συμφωνία των μερών. Αρα, είναι ευκόλως εννοούμενο ότι από εδώ και στο εξής σχεδόν καμιά απόφαση δεν θα οδηγείται στον Οργανισμό Μεσολάβησης Διαιτησίας. Προσφυγές που έχουν κατατεθεί στον ΟΜΕΔ και μέχρι σήμερα δεν έχει εκδοθεί διαιτητική απόφαση, αν έχουν φτάσει στη διαιτησία μονομερώς μπαίνουν στο αρχείο!
Πάτημα» για απολύσεις στον ευρύτερο δημόσιο τομέα
Με βάση την πράξη νομοθετικού περιεχομένου, την οποία ενέκριναν χθες τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου, αναδρομικά από τις 14 Φεβρουαρίου 2012 συμβάσεις εργασίας εργαζομένων που προβλέπεται να λήγουν με τη συμπλήρωση ορίου ηλικίας ή με τη συμπλήρωση των προϋποθέσεων συνταξιοδότησης, «νοούνται ως συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου. Οι διατάξεις αυτές εφαρμόζονται και σε επιχειρήσεις ή οργανισμούς που υπάγονται ή είχαν υπαχθεί κατά το παρελθόν στον ευρύτερο δημόσιο τομέα».
Επίσης, από τις 14 Φεβρουαρίου ’12 «διατάξεις νόμων ή κανονιστικών αποφάσεων και όροι Συλλογικών Συμβάσεων και Διαιτητικών Αποφάσεων, Κανονισμών Εργασίας, Οργανισμών Προσωπικού και αποφάσεων διοίκησης επιχειρήσεων που θεσπίζουν όρους που υποκρύπτουν μονιμότητα ή ρήτρες μονιμότητας ή/και προβλέπουν την εφαρμογή, αναλογική ή ευθεία, διατάξεων του Κώδικα περί Δημοσίων Υπαλλήλων, καταργούνται. Οι διατάξεις εφαρμόζονται και σε επιχειρήσεις, εταιρίες ή οργανισμούς που υπάγονται ή είχαν υπαχθεί οποτεδήποτε κατά το παρελθόν στον ευρύτερο δημόσιο τομέα»
Με βάση τις ερμηνείες που προκύπτουν από την πρώτη ανάλυση αυτών των διατάξεων, διαφαίνεται ότι αίρεται η λεγόμενη «μονιμότητα» όλων όσοι εργάζονται σε πρώην ΔΕΚΟ, τράπεζες, επιχειρήσεις ΟΤΑ, στις μεταφορές και στις συγκοινωνίες και, γενικότερα, σε οποιαδήποτε εταιρία ή οργανισμό έχει -ή είχε (!)- υπαχθεί στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
Από σήμερα κιόλας, οι εργαζόμενοι αυτοί δύνανται να απολυθούν όπως και ο οποιοσδήποτε απασχολούμενος στον ιδιωτικό τομέα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου